دوستدار علمدار

«محمدرضا فاضلی‌دوست» یکی از جانبازان دوران دفاع مقدس است که در سروده‌ای، با معرفی سومار به عنوان بهشتی برای خاکیان و سجده‌گاهی برای افلاکیان، آن را به مادران انتظار تقدیم کرده است.

تداعی می‌کند یاد تو را هر بار، سومار

گلم تا کی بخوابی بستر غمبار، سومار

نمی‌گویی دل مادر ندارد طاقت دوری

ببین پای پیاده آمدم این بار، سومار

سراغت را گرفتم از رفیقانت به نومیدی

نشانم داده‌اند از آن سوی دیوار، سومار

عزیزم، سر بنه بر سینه‌ام، نالد برای تو

چگونه می‌دویده با تن تب‌دار، سومار

ببین چشمانم از هجران تو کم سو شده، مادر

مرا با خود ببر در خواب یا بیدار، سومار

نمی‌بینیم دگر لبخند زیبایت به رؤیاها

دلم خوش کرده آن نقش تو بر دیوار، سومار