دوستدار علمدار

گشته ام دلتنگ وعاشق  در فراقت ای علمدار
گشته ای معشوق من،پیرم،مرادم ای علمدار
فکه و چزابه ومهران و نهر انبر
گشته اند مجنون وشیدا از فراقت ای علمدار
جای پایت در شلمچه یادگار است
راهیان نور را عاشقانت را ای علمدار
آمدی دیوانه کردی این دل مجنون من را
گشته مجنون گشته شیدا این دل زارم علمدار
گفته بودی همرهی و حاضری اندر میان دوستانت
تا همیشه دوستی زهرا دخترت را ای علمدار
گفته بودی میشویم حاجت روا گر بگوییم
بارها نام زهرا مادرت را ای علمدار
گر بگویم خاک پایت گشته ام نیست این گزاف
خود نمودی این سیه رو را مریدت ای علمدار
در جنونت شهرهءهر کوی و برزن گشته ام
میشناسند دوستان این کمترین را دوستدارت ای علمدار
گر تو خواهی دوستدارت را پیش مادر
کن برایش آرزوی وصل و دیدار و شهادت ای علمدار