دوستدار علمدار

قرار بود یک سوم از سادات جهان از نسل من باشد

ولی نشد

نگذاشتند

چقدر زود پیمانشان در غدیر را شکستند

در خانه مان را به آتش کشیدند

مادر پشت در بود

بین در و دیوار مرا به شهادت رساندند

امان از مسمار در

آن نامرد با غلاف شمشیر به بازوی مادرم زد

دستان پدرم را بستند

پدرم را می شناختند،می دانستند اگر بخواهد یکی از آنها را زنده نمی گذارد

این را هم می دانند پدرم به حکم خدا و پیغمبر سکوت کرده است

پس جسارت می کنند

به مادرم جسارت کردند در مقابل چشمان پدرم،در مقابل غیرت الله

امان از دل برادرم حسن و ماجرای کوچه

این روزها برای مصیبتهای مادرم گریه کنید

این روزها برای پدر مظلومم اشک غم بریزید

پدرم تنهاست

پی نوشت:

دلتان شکست مرا هم دعا کنید